Termin rajdu: Czerwiec 2009
Miejsce rajdu : Czarnohora, Ukraina

Uczestnicy:

Celem tego rajdu było przejscie całej grani najwyzszego pasma na Ukrainie czyli Czarnohory połaczone ze zdobyciem najwyzszego szczytu Ukrainy - Howerli.

Dzień 0, Wtorek.

Trzebica, Winnica - - Nisko - - KorczowaKrakowiec - - Lwow.

Pięknym czerwcowym popołudniem ruszamy w podróz na wschód. Po drodze bawimy sie jeszcze w kocich kurierów. Zaskoczeni mimo wszystko sprawą odprawą na granicy polsko-ukrainskiej wszystki czas który tam zaoszczędzilismy tracimy zastanawiając się we Lwowie gdzie znajduje sie miejscowość Szeginie

Dzień 1-szy, Środa.

Lwow - - Stryj - -Iwano-Frankowsk - -Worochta - nocleg na torach kolejowych ;) - - Pensjonat "Truten" - Worochta - - Ilcy - - Dżembronia - pieszo - Polana z krowami- niby czerwonym szlakiem - gdzieś pod "Uchatymi Skalami".

Po przejechaniu jakby nie było małego kawałka na warunki ukraińskie, kierowani jakże wysmieita mapą w skali 1:750 000 docieramy ni to w nocy, ni to o poranku do Worochty. W celu regeneracji sił udajemy sie na chwilową drzemke w samochodzie na jakims równym placu... Po pobudce zauważamy że parkujemy przed dworcem na torach kolejowych. Bez wiekszych problemów znajdujemy nocleg dla samochodu na cały wyjazd oraz dla siebie na sobote/niedizelę w pensjonacie Truteń. Za pomocą busów przemieszczamy się na drugi koniec pasma Czarnohory, czas oczekiwania na jakże pouczające podróze busami umilamy sobie obserwowaniem miejscowych obyczajów oraz degustowaniem miejscowego piwa.

Dotarwszy do Dżembroni, wiedzeni przeczuciem iz jest to ostatni bastion cywilizacji w perspektywie paru dni lokujemy sie pod jednym z dwóch wiejskich sklepików i spożywamy wiadomy napój. Między czasie nawiązujemy znajomość z doswiadczoną (smetana) grupą turystów (+1 turyska) z Kęt (nie ślązaki ani nie zagłebiaki) Uzyskawwszy wskazówki między innymi co do drogi na Popa Iwana oczywiście na widok strumienia opuszczamy na dobre szlak. Miedzy czasie testujemy nowy namiot z Decathlona oraz bardziej swoje możliwosci.

Fot 1. Koniec tego dobrego - pozegnanie samochodu, przywitanie plecaków. Pensjonat "Truten". Alternatywny podpis, Szerszeń przed Trutniem.

Fot 2. Humor od samego poczatku dopisuje - ps. Sponsorem jest Colgate.

Fot 3. Centrum cywilizacji

Fot 4. Odtrabić hejnał do przesiadki

Fot 5. Czekająć na busa

Fot 6. Tam gdzie juz nic nie pojedzie

Fot 7. Na szczescie ktos kontroluje polozenie na mapie - i zaczelo sie.

Fot 8. Dzembronia - koniec cywilizacji, jaka by ona nie byla.

Fot 9. Koniec przymusowego biwaku - chyba sie przeciera.

Fot 10. Jak na pierwszy raz rozbijany namiot to nawet trzyma sie kupy - ps. jak by ktos śledzie znalazl to prosze o kontakt.

Fot 11. Rzeczywiscie sie przetarlo - czas isc dalej.

Fot 12. Jest dobrze - tylko którędy dalej?

Fot 13. Tędy?.

Fot 14. Czy tędy?.

Fot 15. A moze posiedzmy tu - przeciez jest fajnie.

Fot 16. Czas dla sponsora - usmiech z Colgate.

Fot 17. Takie fajne zdjecie sie sciagnelo to glupio zeby sie nie wkleic.

Fot 18. W poszukiwaniu zrodel strumienia.

Fot 19. Ktos tu juz byl przed nami - czas na biwak.

Dzień 2-gi Czwartek.

Zbocze "Uchatych Skal"- bładzac we mgle - Pop Iwan 2028 m.n.p.m. -wzdłuż słupków - Brebenskul 2037 m.n.p.m -wzdłuż słupków, czasami bajpasem - Jeziorko Niesamowite.

Dzień ze zdecydowanie najładniejsza pogodą. Po początkowych problemach z orientacja oraz troche zaskoczeni odległosciami zdobywamy wierzczhołek Popa Iwana. Na szczycie oczywiscie ruiny obserwatorium Biały Słoń. Mieszane uczucia, od podziwu nad wielkoscia i stanem ruin do obrzydzenia wszechobecnym syfem we wnetrzu.

Nastepnie już w coraz lepszej widoczości i wykorzystując słupki graniczne polsko-czechosłowackie (oraz drut kolczasty) z dwudziestolecia międzywojennego kierujemy się na zachód w strone Howerli. Przez cały dzień nie spotykamy żadnego człowieka.... pierwsi ludzie pojawiają sie nad Jeziorem Niesamowitym gdzie rozbijamy swój namiot. Bardzo dobre miejsce na biwak (płasko w przeciwuieństwie do poprzedniej nocy) ale niesamowite to w tym jeziorku jest zasmiecenie jego okolic ;)

Fot 20. Smetana.

Fot 21. Stad idziemy.

Fot 22. Tam idziemy - czy oby napewno tam ?

Fot 23. Czy to wazne gdzie, gdy takie krajobrazy?

Fot 24. I obowiazkowa pozycja zdobywcy. (pytanie, zdobywcy czego ?!)

Fot 25. Kurcze takie fajne skały.

Fot 26. ... i smetana.

Fot 27. To chyba nie nasza sprawka ??? Ruiny schroniska "Kwadrat"

Fot 28. A jednak te slupki graniczne rzeczywiscie istnieja - HURRA!!! Wreszcie na grani wiec czas na przekąske.

Fot 29. Pierwszy szczyt w zasiegu reki - Pop Iwan i ruiny Bialego Slonia we mgle.

Fot 30. Bialy Slon (przedwojenne Polskie Obserwatorium Meteorologiczno-Astronomiczne) od przodu.

Fot 31. Dobry duch z ruin Bialego Slonia.

Fot 32. Na szczycie Popa Iwana.

Fot 33. Jak powyzej.

Fot 34. Bez Photoshopa ani rusz.

Fot 35. ... i smetana.

Fot 36. Rzut oka za siebie na Popa Iwana - I.

Fot 37. Chwila ze sloncem.

Fot 38. Rzut oka za siebie na Popa Iwana - II.

Fot 39. Rzut oka za siebie na Popa Iwana - III.

Fot 40. A teraz przed siebie - Gdzie ta Howela?